สุวรรณโคมคำ

ชมรมศิษย์สุวรรณโคมคำจัดบวชเณรภาคฤดูร้อน 12 เมษายน - 16 เมษายน 2555

17:48 สุวรรณโคมคำ No comments

ชมรมศิษย์สุวรรณโคมคำจัดบวชเณรภาคฤดูร้อน 12 เมษายน - 16 เมษายน 2555

กราบลาพ่อแม่ เพื่อบรรพชา เป็นสามเณร จร้า

พระครูสุนทรพัฒนภิธาณ เจ้าคณะตำบลหินลาด

เป็นอุปัชฌาย์บวชเณรภาคฤดูร้อนในครั้งนี้

อุปัชฌาย์ คล้องบาต และให้นิสสัย

สามเณรภาคฤดูร้อนในครั้งนี้

ยามเช้าพระเณรออก บิณบาต กิจของภิกษุ-สามเณร

เป็นกิจวัฒน์ของเหล่า สมณะทั้งหลาย

มุ่งโคจรเพื่อ ภิกขา ยังบ้านท่าหนอง

ยังศรัทธาให้บังเกิดขึ้นแล้ว

ด้วยจริยาวัตร อันงอกงามเหล่ากอแห่งสมณะทั้งหลาย

งดงามด้วยจรรยา และความงอกงามในพุทธศาสนา

ตักฉันในบาต ยังอัตภาพให้เป็นไปไม่ ฉัน

เพื่อความเพลินเพลินสนุกสนาน

พิจารณาอาหาร ยังกัมมัฏฐานให้เกิดขึ้น

คือ "อาหาเรปฏิกูลสัญญา"

ยังความเจริญงอกงามแก่เหล่า กอแหล่งสมณะประพฤติตามธรรม

ตามคำสอนของพระศรีศากยมุนีพุทธเจ้า

เรียนซึ่ง อรรถธรรมอันลึกซึ้ง ล้วนแล้ว

ได้สาระ เนื้ออรรถเนื้อธรรม

ธุระ ในพระพุทธศาสนา มี 2 ประการ

คันถธุระ คือ การร่ำเรียนพระธรรมวินัย

หรือพระไตรปิฏก

วิปัสสนา คือ การเรียนใน สมถะ และ วิปัสสนา

ร่ำเรียนหลักธรรมอันอุดม

ยิ้มซื่น เมื่อได้เข้าถึงในรสพระธรรมหลักคำสอนของพระ

บรมสัมมาสัมพุทธเจ้า

ถือธุดงแม้เเดด ร้อนปานใด

หัวใจสามเณรประดุจเพชรที่ล้ำค่า

เจริญสมาธิได้สุขอันเกษม

ยืนเป็นแถว ด้วยความพร้อมเพรียง

มอบทุนการศึกษาแด่สามเณรผู้มาประพฤติวัตรปฏิบัติ

สรงน้ำในวันที่ 16 เมษา อิ่มเอมบุญ ยิ้มชื่นทั่วกันเทอญ

สำนักสงฆ์ศรีสุวรรณโคมคำ

ตำบลหินลาด อำเภอวัดโบสถ์ จังหวัดพิษณุโลก

ขอเชิญไหว้พระบรมครูสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อเรียน เรียนโหราศาสตร์แนวพุทธ,กสิณ ๑๐ และ วิชาสมมติจักรวิทยา

17:46 สุวรรณโคมคำ No comments

ถวายกตัญญู บรรพครูสุวรรณโคมคำ ภาค 1

19:20 สุวรรณโคมคำ No comments

กลางคืนวันที่ 24 ธันวาคมตื่นเต้นที่สุดเลยเพราะเราจะไปไหว้ครูบรรพครูสุวรรณโคมคำ มี สมเด็จศรีศรัทธา ฯ เป็นต้น เพราะเกิดมาเพิ่งเคยปฏิบัติธรรมเป็นครั้งแรกในชีวิต เพราะคณาจารย์ของ ชมรมศิษย์สุวรรณโคมคำ ว่าต้องเตรียมสำภาระเช่น ไฟฉาย,เต้น,ยากันยุง,ผ้าห่มกันหนาว แต่ผ้าห่มตาหมีไม่มี เพราะที่พิษณุโลกหนาวมากๆ เห็นคณาจารย์ว่า อย่างนั้น ผู้เขียนก็จินตนาการไปถึง นิวซีแลนด์ เลย อิอิ ล้อเล่น แต่ก็เชื่อเหล่าครูบาอาจารย์เขาคงไม่หลอกเรา แน่ เราก็เตรียมข้าวของไปแบบ พะรุงพะรัง เลยน๊ะ เขาก็แชวกันใหญ่ว่าบ้าหอบฟาง คิคิ แต่ธรรมดาพี่ๆ ครูบาอาจารย์มีความอนุเคราะห์มากอบอุ่นมาก ไปด้วยรถตู้ 3 คัน รวมทั้ง หมด 32 คน แล้วขับรถตามไปอีก 1 คัน เราจะเอารถไปก็กะไรอยู่ เพราะน้ำมัน แพงมาก ไปถึงสำนักสงฆ์ศรีสุวรรณโคมคำแล้วประมาณ ตี 4 กว่าๆ พอไปถึงก็ลงจากรถได้สำผัสพลังแห่งความหนาวเหน็บขึ้นมาทันควัน พอไปถึงก็เหมือนผึ่งแตกรัง ห้องน้ำอยู่หนาย ฮ่า ก็มึนไปหมดว่าจะไปมุมใหนของสำนักสงฆ์ก่อนดี เสียงมาจาก โบสถ์โบราณว่่า ยินดีต้อนรับ นั้นเป็นเสียงของครูบาพี่ วสันต์ ก็เดินนำทางขึ้นไปกุฏิ ก็สนทนากันจนเช้า ครูแพมก็เรียกไปเจริญสมาธิกันเลยเอาล่ะหว่า เพิ่งมาปฏิบัติกันเลยเหรอเนี่ย เหนี่อยมากทำไงดีแกล้งไปอาบน้ำแล้วดีกว่า เช้านั้นก็ไม่ได้ไปปฏิบัติอะไรเพราะแอบไปนอนเพราะมันหนาวมาก มาปฏิบัติอะไรตอนนี้ เล่า พอตกเช้าก็ตื่นขึ้นมางัวเงีย ล้างหน้าล้างตาพอสมควรเพราะ พิษณุโลกทำไมมันหนาวขนาดนี้ เห็นครูบาพี่ ท่านบอกว่าบำเพ็ญตะบะให้แก่กล้า แต่ครูบาพี่ก็คลุมผ้าห่มทั้งตัวเลยเหมือนกัน แฮะ ไม่อยากแซว อิิอิ ครูบาพี่วสันต์เลยชวนไปจัดสถานที่ที่จะจัดงานตอนบ่ายจะมีการพุทธาภิเษก พระพุทธเจ้าเปิดโลกก็ไปช่วยครูบาพี่ และ ครูบามหาจุ้ย สักระยะพอสายๆ ก็เริ่มอบอุ่นอาบน้ำได้ ก็เตรียมตัวเข้าพิธีพุทธาภิเษก พระพุทธเจ้าเปิดโลก ตอนแรกมีครูบาพี่ 4 รูป แต่ท่านบอกว่า จะมาอีก 6 รูป เป็น 9 รูป โห พอเข้าพิธีช่วงประมาณบ่าย 2 แดดเริ่มร้อนมาก พอสวดพุทธมนต์อะไรไม่รู้แหล่ะ แล้วสวด อิติปิโส 108 ก็นานมาก เหน็บไปทั้งตัวจะขยับก็ไม่ได้เพราะนั่งแถวหน้าเลยทำตีสนิทครูบาพี่ วสันต์สุดฤทธิ์เผื่อได้ของขลังกลับบ้านบ้าง พอสวดอิติปิโส 108 จบ แดดที่เคยร้อนกลับกลายเป็นว่าเย็นสบายเพราะอยู่ดีๆ แดดมันหายไปใหนเมฆมันคลุมให้ล่ะมั้ง โอ้คิดในใจ ที่นี่แรงจริงๆ พอพิธีเสร็จ ก็ร้อนเหมือนเดิมก็ไป พี่โมเช่ ก็ชวนกันไปขุดฝายกั้นน้ำเพื่อจะได้มีน้ำใช้ในหน้าร้อน พอตกกลางคืนก็สวดมนต์มนต์เย็นแล้วความเหน็บหนาวก็มาเยือนอีกครั้งหนึ่งทุกคนไส่เสื้อกันหนาวกันแบบสุดฤทธิ์ กระผมก็สวดไม่ค่อยเป็น ถั่งงา ไปเรื่อยๆ กะพวกพี่ๆ เพราะพี่ๆที่ไปเก่งสวดมนต์กันทั้งนั้นเลยพอสวดมนต์เสร็จแล้ว ก็ลอยโคม 50 กว่ดวง ขึ้นท้องฟ้าตั้งจิต อธิษฐาน มันมีความสุขมากมายมหาศาลนะผมว่าคือ ตอนแรกก็ยัง งง เพราะเรามันคนไกลวัด พอได้สัมผัสแล้วมันมีความสุข ปลาบปลื้มมากในกิจกรรม ของชมรมศิษย์สุวรรณโคมคำมาก ผมว่า บุญไม่ได้เกิดจากการเข้าวัด แต่มันต้องพร้อมไปด้วย กาย,วาจา,จิต ดังที่ครูบาพี่ท่านได้กรุณาสอนกระผม แล้วคนใกลวัดอย่างผมมัน เข้าใจมากขึ้นเพราะเราเข้าวัดต้องถามในใจก่อนว่า เราเข้าไปทำไม ไปถวายสังฆทานอย่ง อาม่าชอบไปถวายพระวัดโน้นวัดนี้ แต่พอกลับมาจากวัดท่านก็บ่น เหมือนเดิมจึงสงสัยมากว่า เข้าไปทำไมออกมามันก็เหมือนเดิมข้าพเจ้าจึงเลือกที่จะไม่ไป แต่ที่มาก็เพราะ เขาบีบคอให้ผมมา ผมจึงมา ถ้าไม่บีบคอผมผมก็ไม่มา ฮ่าๆล้อเล่นครับผมเป็นนักกิจกรรม ก็เห็นว่า ชมรมศิษย์สุวรรณโคมคำมีกิจกรรม โน้น นี่ก็เลยอยากไปเพราะเห็นว่ามีการลอยโคม และก็ฝึกสมาธิ ด้วย ผมเคยบอกครูบาพี่ทั้งหลายว่าอยากบวช แต่ครูบาพี่ท่านบอกว่า การบวช มันอยู่ที่ใจของเราทำไมเหรอจะต้องห่มผ้าสีเหลืองนี่ก่อนเหรอถึงจะปฏิบัติได้แต่ก็ไม่ห้ามเรื่องการบวชนะ แต่ก็เราต้องพร้อมไม่มีภาระอะไรจิตใจปลอดโปล่งจึงจะบวชแบบไม่มีห่วง จะดีกว่า ก็คุยกันซะยืดยาวเลยทีเดียว แล้วท่านก็ไปพักผ่อน รุ่งเช้าวันที่ 25 ธันวาคม 2554 มีเสียงสวดมนต์ดังขึ้นมา ผมก็ไม่อยากตื่นเพราะหนาวมากไม่อยากเกเร แต่ก็มันหนาวมากครับ เสียงสวดดังเป็นระยะ เกือบชั่วโมงแล้วก็ยังไม่อยากตื่น แต่พอพี่ๆ เขามาปลุกฉุดกระชากลากถูให้ลุกไปทำวัตรเช้ากับครูบาพี่ วสันต์ และครูบาพี่มหาจุ้ย เสียงสวดก็หยุดลง แล้วท่านบอกให้สวดสรภัญญะขึ้นว่า "จักกล่าวจักพรรณา ความเป็นมาแดนพระมุนี" ขนลุกซูซันไปหมดทั้งตัว ตอนแรกนึกว่าครูแพม นำสวดไม่ไช่พอไปใกล้ๆ อ้าวครูบาพี่วสันต์ สวดนี่นาก็ไปนั่งสวดพอขึ้นมาก็เอ๊ะ มีแค่ 2 คน พี่สุจิต กับพี่โมเซ่ ของเรานั่งสวดกัน 4 คน ผมก็นั่งลงเป็นคนที่ 5 สักพัก ก็เริ่มทะยอยเข้ามาเพิ่มขึ้นเป็นลำดับ ผมชอบมากครับสวดสรภัญญะ เสียงท่านไม่ตกเลย พอสวดเสร็จแล้วก็มองไปข้างล่างคนไปช่วยกันทำกับข้าวเป็น 10 คนเลยแหม เพราะโรงครัวเขามีฟืนนี่เองปล่อยให้ พี่สุจิต พี่โมเซ่ และ ทีมงานประมาณ11 คนนั่งสวดมนต์เหน็บหนาวมาก แต่ที่มาก่อนเพื่อนเลยคืิอพี่สุจิต แหมนึกว่ามาช่วยครูบาพี่ ท่านสวดมานั่งทำแป๋วๆๆ แล้วบอกว่า พี่ปราถนา นิพพาน นะน้อง
ฮ่าๆๆ มานั่งตาแป๋วไม่ช่วยเขาสวดเอาแค่ สวรรค์พอมั้ง อิอิ
กิจกรรมนี่เด็ดสุด พอครูบาพี่สวดมนต์เสร็จ ก็ให้ครูชมนาทนำเจริญกสินไฟ ร้อนไปทั้งตัวเลยพอเจริญกสินไฟเสร็จแล้ว ครูหน่อย,ครูเกิ้น,คุณจัส ก็นำกายบริหาร ตอนแรกนึกว่าจะสวดมวยจีนวัดเส้าหลินแล้วแต่พอได้ฝึกกายบริหาร ธาตุ 4 เหมือนเลือดลมเดินได้สะดวกมากเลยทีเดียว เส้นตึงๆ ก็คลายไปมากโข มาครั้งนี้ได้ประสบการณ์ไปเมาส์ต่อที่ มหาลัยได้สบายๆ เลย ฮ่าา สุขภาพกายใจดีขึ้นมากเลย ก็เป็นกิจกรรมก่อนที่ จะกลับ กทม.ช่วงบ่ายโมงครับผม วิริเยนทุกฺขมจฺเจติ ครูบาพี่ วสันต์ ท่านอุทาน ท่านได้กล่าวว่าความกตัญญูเป็นสัญลักษณ์ของคนดีจะทำการอันใดที่เป็นคุณประโยชน์ต่อสถานที่ที่บรรพครูของพวกเราคือเป็นการอัน สมควรจะกระทำการรวมใจกันทำความดีเป็นสิ่งที่เราเหล่าบัณฑิตควรจะกระทำเรียกได้ว่าผู้นั้นมีความกตัญญูอันประมาณมิได้ และทุกปีเหล่าศิษย์สุวรรณโคมคำ ควรมากระทำถวายกตัญญูต่อบรรพครูสุวรรณโคมคำทุก ปีเพราะเป็นเรื่องที่เหล่าศิษย์ควรกระทำเป็นอย่างยิ่ง เพราะการมากตัญญูต่อบรรพครูเป็นสิ่งที่เหล่าศิษย์สุวรรณโคมคำควรกระทำทุกปี จึงได้ชื่อว่า ถวายกตัญญู บรรพครูสุวรรณโคมคำได้ยินคำนี้ที่ไรซาบซึ้งทุกครั้ง กลับบ้านด้วยใจปลอดโปล่งโล่งสบายยิ้มชื่นกลับบ้านอย่างมีความสุข

ไหว้ครูใหญ่ประจำปี (ชมรมศิษย์สุวรรณโคมคำ)

02:21 สุวรรณโคมคำ No comments

รวมภาพกิจกรรม

ไหว้ครูใหญ่ประจำปี ณ สำนักสงฆ์ศรีสุวรรณโคมคำ

ตำบลหินลาด อำเภอวัดโบสถ์ จังหวัดพิษณุโลก

วันที่ 24 - 25 ธันวาคม 2554

เป็น ประจำทุกปีของเดือนธันวาคม เป็นที่รู้กันของชาวศิษย์สุวรรณโคมคำ เป็นประเพณีไหว้พระบรมครูสัมมาสัมพุทธเจ้า และ สมเด็จศรีศรัืทธาราชจุฬามุนีลงกาทีปมหาสวามี และ บูรพาจารย์สายสุวรรณโคมคำ ทางชมรมศิษย์สุวรรณโคมคำนั้น ได้จัดผ้าป่าเพื่อสร้างสำนักสงฆ์ศรีสุวรรณโคมคำ และปฏิบัติธรรมเป็นพุทธบูชา ท้าทายความเหน็บหนาว เนื่องจากจัดงานปฏิบัติธรรมเพื่อเป็นประเพณีสืบต่อกันมา โดยงานไหว้ครูใหญ่ประจำปี ก็ดำเนินไปด้วยความเรียบง่ายและสมถะ แต่ก็ทำให้ทุกคนได้เบิดบานใจ เพราะงานไหว้ครูใหญ่ประจำปี ในครั้งนี้มีการพุทธาภิเษก พระพุทธเจ้าเปิดโลก และ ผงจักรพรรดิืราช รุ่นที่ 1 อีกด้วย พระอาจารย์ วิสัน วิสุทฺธสีโล ประธาณจัดงานในครั้งนี้ ได้กราบอาราธนานิมนต์ พระครูฉันทสีลวัฒน์ (หลวงพ่อทองดี)วัดท่างาม อำเภอวัดโบสถ์ จังหวัดพิษณุโลก มาร่วมปลุกเสก พระพุทธเ้จ้าเปิดโลกและ ผงจักรพรรดิราช รุ่น 1 เพื่อเป็นสิริมงคล และเป็นที่ปลาบปลื้มปิติยินดีของเหล่าศิษย์สุวรรณโคมคำ และที่พักสงฆ์ศรีสุวรรณโคมคำ ตำบลหินลาด อำเภอวัดโบสถ์ จังหวัดพิษณุโลก